നദീ നദീ നിളാനദി..

92 ല്‍ ... തമിഴ് നാട്ടിലെ പോളിടെക്നിക്ക് പഠനകാലം.
ക്ലാസ്സുകള്‍ ആരംഭിച്ച് രണ്ടുമൂന്നു മാസ്സങ്ങള്‍ക്കുശേഷം ഷിജു എന്നൊരു വിദ്യാര്‍ത്ഥി പുതിയതായി ചേരുകയുണ്ടായി.
എര്‍ണാകുളം ജില്ലയിലെ പുത്തെങ്കുരിശിനടുത്തുള്ള ‘പൂതൃക്ക’ എന്ന കുഗ്രാമത്തിലെ അന്തേവാസിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം.
അന്നത്തെകാലത്തും കാളവണ്ടി നിത്യേന ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ആ നാട്ടുകാരുടെ സ്മരണാര്‍ത്ഥം ഞങ്ങളദ്ദേഹത്തെ ‘പൂതൃക്ക’ എന്നു സ്നേഹപുരസ്സരം പേരിട്ടുവിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
നമ്മുടെ പൂതൃക്ക ഒരു പഞ്ചപാവവും, ഒട്ടേറെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ മനസ്സിലിട്ട് താലോലിച്ച് കൊണ്ടു നടന്നിരുന്നൊരാളുമായിരുന്നു.
കോലെഞ്ചേരിയിലെ പ്രീഡിഗ്രീ പഠനകാലത്തെ തന്റെ സഹപാഠിയോടുള്ള അഗാധമായ സ്നേഹത്തിന്റെ പുറത്തായിരുന്നു അദ്ദേഹം ഈ ക്ലാസുകളില്‍ ചേരുവാന്‍ തന്നെ വൈകിയിരുന്നത്.
തന്റെ പ്രേയസിയോടുള്ള അഗാധമായ പ്രേമം അദ്ദേഹത്തെ കൂടുതല്‍ സമര്‍ത്ഥമായി പഠിക്കുവാനും, അതുവഴി ഒരു ഉന്നതി കരസ്ത്ഥമാക്കുവാനും പ്രേരിപ്പിച്ചിരുന്നു.
അന്നാക്കാലത്ത് വിരഹദുഖത്തില്‍ മുഴുകുമ്പോള്‍ തന്റെ പ്രിയതമയുടെ ഓര്‍മക്കായി പാടിയിരുന്ന ഒരു ഗാനമാണ് ഷെവലിയാര്‍ മിഖായേല്‍ എന്ന സിനിമയിലെ ‘നദീ നദീ നിളാനദി’ എന്നു തുടങ്ങുന്ന ഈ ഗാനം.
തന്റെ പ്രിയതമയെ നിളയോടുപമിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഈ ഗാനം സംഗീതം ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന ഞങ്ങളേവര്‍ക്കും ഹൃദ്യവും, ആസ്വാദ്യകരവുമയിരുന്നു .


നിള എന്നും എന്റെയുമൊരു ദൌര്‍ബല്യമായിരുന്നു.
വള്ളുവനാടന്‍ ഭാഷയും, നിളയും എന്നെയെന്നും മറ്റൊരു ലോകത്തേക്കുതന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയിരുന്നു.
ഊഞ്ഞാല്‍ വായിച്ച് രസം പിടിച്ചിരുന്ന സമയമായതുകൊണ്ടും വള്ളുവനാടന്‍ ഭാഷയെ ഞാനേറെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.
എം.ടി. യുടെ കഥകളും, മറ്റുസിനിമകളും എന്നെ നിളയോടടുപ്പിക്കാന്‍ മറ്റൊരു കാരണമായി.
വറ്റിവരണ്ടിട്ടും, ഇന്നും ഞാന്‍ നിളയെ സ്നേഹിക്കുന്നു; അത്യന്തം...

ഇതാ ആ നിളയെക്കുറിച്ചൊരു ഗാനം..
ഷെവലിയാര്‍ മിഖായേല്‍ എന്ന ചിത്രത്തില്‍ യേശുദാസ്, ഭാവമുള്‍ക്കൊണ്ട് ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായി ആലപിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ ഗാനത്തിന്റെ രചയിതാവാരെന്ന് അറിയില്ല.
കുറെയേറെ അന്വോഷിച്ചു നടന്നതിനുശേഷം കുറച്ചുനാള്‍ മുന്‍പ് അവിചാരിതമായിട്ടാണീ ഗാനം ഒരിടത്തുനിന്നും ലഭിച്ചത്.
വിനോദിനിയാണു ഈ ചിത്രത്തിലെ നായികയെന്നോര്‍മിക്കുന്നു..
നായകന്‍ ഒരു പുതുമുഖമാണെന്നാണോര്‍മ്മ.
സംവിധായകനും, സംഗീതസംവിധായകനും ആരാണെന്നോര്‍മ്മയില്ല.
ഈ ചിത്രത്തേപ്പറ്റിയും, ഗാനത്തേപ്പറ്റിയും കൂടുതലായറിയുന്നവര്‍ ഇവിടെ പങ്കുവെക്കുമെന്നു താല്പര്യപ്പെടുന്നു..


ഇതാ ഗാനം ഇവിടെയുണ്ട്

NADHI NADHI NILA NADHI- YESUDAS.mp3

വലയില്‍ വീണ കിളികളാണു നാം...

ഞാന്‍ ഒരു കവിതാ പ്രേമിയൊന്നുമല്ലായിരുന്നു. കവിത എന്നത് എനിക്കൊരിക്കലും ദഹിക്കാത്ത വിഷയവുമായിരുന്നു. സ്കൂള്‍ ദിനങ്ങളിലെ പദ്യം മന:പാഠമാക്കുക എന്നത് എനിക്കൊരു ബാലികേറാമല തന്നെയായിരുന്നു. മഹാ കവികളെയും, അവരുടെ കവിഹൃദയത്തെയും ഞാന്‍ ഉള്ളുരുകി ശപിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും ആ കാലഘട്ടത്തില്‍ എന്റെ മനം കവര്‍ന്നതു, എനിക്കേറ്റവും ആസ്വാദ്യകരമായി അനുഭവപ്പെട്ടിട്ടുമുള്ള കവിതയാണ് ഒ.എന്‍.വി യുടെ ആവണിപ്പാടം. ‘ആവണിപ്പാടം കുളിച്ചുതോര്‍ത്തി മുടിയാകെ വിടര്‍ത്തി ഉലര്‍ത്തി നിന്നു’ എന്നു തുടങ്ങുന്ന വരികള്‍ ഇപ്പോഴും നാവിന്‍തുമ്പത്ത് മായാതെ നില്‍പ്പുണ്ട്. മധുസൂദന്‍ നായരുടെ നാറണത്ത്ഭ്രാന്തന്‍ ആണ് പിന്നീടെന്നെ ആകര്‍ഷിച്ച മറ്റൊരു കവിത. പിന്നീട് നീണ്ട പന്ത്രണ്ട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം മറ്റൊരു കവിതയ്ക്ക് ഞാന്‍ അടിമപ്പെടുകയാണ്. ഭാവാര്‍ദ്രമായ വരികളാല്‍ മെടഞ്ഞെടുത്ത ഈ കവിത അനില്‍ പനച്ചൂരാന്റേതാണ്. വ്യക്തവും, സ്ഫുടവും, താളലയത്തോടുകൂടിയുള്ളതുമായ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആലാപനശൈലി ഈ കവിതയെ മര്‍ത്ത്യഹൃദയങ്ങളില്‍ ആസ്വാദനത്തിന്റെ ഉത്തുംഗശൃംഗങ്ങളിലെത്തിക്കുന്നു..

കവിയുടെ സ്വന്തം ഭാഷ കടമെടുത്താല്‍, പ്രണയത്തിന്റെ പൂക്കള്‍ നെഞ്ചില്‍ ചൂടി പറക്കവേ വേടന്റെ വലയില്‍ വീണ ഇണപ്പറവകളുടെ വേദനയാണിത്!! ഈ വേദന ഓരോ മര്‍ത്ത്യന്റേതു കൂടിയാണ്...
സത്യം!!!

വലയില്‍ വീണ കിളികളാണു നാം..
ചിറകൊടിഞ്ഞൊരിണകളാണു നാം..
വഴിവിളക്കു കണ്ണു ചിമ്മുമീ..
വഴിയിലെന്തു നമ്മള്‍ പാടണം.. (2)

വെയിലെരിഞ്ഞ വയലിലന്നു നാം..
കൊയ്ത്തുപാട്ടു കേട്ടു പാറവേ..
ഞാനൊടിച്ച കതിരു പങ്കിടാന്‍..
കൂടണഞ്ഞ പെണ്‍കിടാവു നീ..

വേടനിട്ട കെണിയില്‍ വീണു നാം..
വേര്‍പെടുന്നു നമ്മളേകരായ്..
കൂട്ടിലന്നു പങ്കുവച്ചൊരാ..
പൊന്‍കിനാക്കളിനി വിരിയുമോ..

ചാഞ്ഞകൊമ്പിലന്നു ശാരികേ..
ഊഞ്ഞലാടി പാട്ടു പാടി നീ..
നിന്റെ ചിറകിന്‍ ചൂടുതേടി ഞാന്‍..
ചിറകടിച്ച ചകിത കാമുകന്‍..

വാണിഭച്ചരക്കു നമ്മളീ..
തെരുവില്‍ നമ്മള്‍ വഴിപിരിയുവോ..
വേടനെന്നെ വിറ്റിടുമ്പോള്‍ നീ..
വേദനിച്ചു ചിറകടിക്കൊലാം..

നിന്നെവാങ്ങുമേതൊരുവനും..
ധന്യനാകുമെന്റെയോമനേ..
എന്റെ കൂട്ടിലന്നുമേകനായ്..
നിന്നെയോര്‍ത്ത് പാട്ടു പാടും ഞാന്‍..

എന്നുമെന്നുമെന്റെ നെഞ്ചകം..
കൊഞ്ചും മൊഴിയില്‍ നിന്നെയോര്‍ത്തിടും..
വില പറഞ്ഞു വാങ്ങിടുന്നിതാ..
എന്റെ കൂടൊരുത്തനിന്നിതാ..

തലയറഞ്ഞു ചത്തു ഞാന്‍ വരും..
നിന്റെ പാട്ടു കേള്‍ക്കുവാനിനീം..
കൂടുവിട്ടുകൂടു പായുമെന്‍..
മോഹമാരു കൂട്ടിലാക്കിടൂം

വലയില്‍ വീണ കിളികളാണു നാം..
ചിറകൊടിഞ്ഞൊരിണകളാണു നാം..
വഴിവിളക്കു കണ്ണു ചിമ്മുമീ..
വഴിയിലെന്തു നമ്മള്‍ പാടണം.. (2)

ഈ കവിത ഇവിടെ നിന്നും കേള്‍ക്കാം..
valayil veena kilikalaanu naam...mp3

സദാ പാലയ..

2003 മേയില്‍ ആണെന്നുതോന്നുന്നു, ഞാനെന്റെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യത്തേതും അവസാനത്തേതുമായ പെണ്ണുകാണല്‍ ചടങ്ങ് നടത്തിയത്. മാത്രുഭൂമി ദിനപത്രത്തിലെ വിവാഹപരസ്യത്തില്‍ നിന്നും ലഭിച്ച ഒരു ആലോചനയായിരുന്നുവത്. പെണ്‍കുട്ടി M.Com നു പഠിക്കുകയാണെന്നും, ഒരു കൊച്ച് സംഗീതജ്ഞയാണെന്നതും അറിഞ്ഞതിനാല്‍ എനിക്ക് ഒരു പൊടി താല്പര്യമൊക്കെയുണ്ടായിരുന്നു. കാരണം, പാട്ടുകേട്ട് ജീവിതാവസാനം വരെ രസിച്ചിരിക്കാം എന്നതൊന്നുമല്ലായിരുന്നൂ ട്ടോ; സംഗീതജ്ഞരൊക്കെയാകുമ്പോള്‍ ഇത്തിരി ക്ഷമാശീലരും, സഹിഷ്ണുതയുള്ളവരും ആയിരിക്കും എന്ന ധാരണ മൂലമായിരുന്നുവത്. [പിന്നീടാ ധാരണയൊക്കെ വെറും തെറ്റിദ്ധാരണയാണെന്നു കാലം തെളിയിച്ചേ!!!] അങ്ങനെയീരിക്കേ ഒരു ഞായറാഴ്ച മദ്ധ്യാനശേഷം ഞങ്ങള്‍ അതായത് ഞാന്‍, അമ്മാവന്‍, കൂട്ടുകാരന്‍, എന്റെ കാറിന്റെ ഡ്രൈവര്‍ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് യാത്രതിരിച്ചു. കോട്ടയത്തായിരുന്നു വീട്. പോകുന്ന വഴിയില്‍ പാലാ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ നല്ല ഒരു മഴ പെയ്തിരുന്നു. ആ മഴ കഴിഞ്ഞതിനുശേഷം പാതിവെയില്‍ വിരിഞ്ഞുനിന്ന സമയത്തായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് കയറിച്ചെന്നത്. ജീവിതത്തിലെ 90% കാലത്തും കട്ടന്‍കാപ്പി മാത്രം കുടിച്ചുശീലിച്ച എന്റെ മുന്‍പിലേക്ക് പാല്‍കാപ്പിയുമായി, നമ്രമുഖിയായി അവള്‍ മന്ദം മന്ദം നടന്നുവന്നു.
ആദ്യമായിട്ട് പെണ്ണുകാണുന്നതിന്റെ ഒരു ‘ഇത്’ എന്റെ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞുകാണാമായിരുന്നു. എന്റെ ഇടനെഞ്ച് ഒരുമാതിരി ശക്തിയായിത്തന്നെ പെടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇത്തിരി ചമ്മലോടെ ഞാനും അത്രയ്ക്ക് കൂസലില്ലാതെ അവളും തമ്മില്‍ മിഴികള്‍ പങ്കുവച്ചു. അക്കാലങ്ങളില്‍ എനിക്കൊരു പതിവുണ്ട്. അപരിചിതരായ പെണ്‍കുട്ടികളുമായി സംസാരിക്കുമ്പോഴോ, അവരുമായി ഇടപഴകുമ്പോഴോ എന്റെ ഇടത്തേ മീശയുടെ മുകളില്‍ കവിള്‍ തുടങ്ങുന്നിടത്ത് അല്പാല്‍പ്പമായി വിറച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. അതു കണ്ട് സാധാരണ ഒരുമാതിരിപ്പെട്ടോരൊക്കെ നമ്മളെ തെറ്റിദ്ധരിക്കാറുമുണ്ടായിരുന്നു. ആ സേയിം സംഭവം ഇവിടെയുമുണ്ടയി. ഇതെങ്ങാനും കണ്ട് ഞാന്‍ വല്ല ഞരമ്പ് രോഗിയാണെന്നെങ്ങാനും ഈ പെണ്‍കുട്ടി തെറ്റിദ്ധരിക്കാതിരിക്കാന്‍ മുഖത്താകമാനം മസില്‍ പിടിച്ചാണ് ഞാനിരുന്നത്. ഇതിനിടയില്‍ പെണ്‍കുട്ടി മുറിക്കുള്ളില്പോയെവിടെയോ മറഞ്ഞിരുന്നു. നമ്മുടെ ന്യൂനത പരിഹരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ച സമയത്ത് വദനം ഹനുമാന്‍ തുല്യാമായതിനാലാണോ, അവള്‍ ഓടിക്കളഞ്ഞത് എന്നോര്‍ത്ത് ഇത്തിരി ഇച്ഛാഭംഗം തോന്നി. ഇതിനിടയില്‍ എന്റെ കൂടെ വന്ന കാരണവതുല്യനായ അമ്മാവനും, പെണ്‍കുട്ടിയുടെ അച്ഛനും തമ്മില്‍ ഒരോരോ വിശേഷങ്ങള്‍ പറയുവാനാരംഭിച്ചിരുന്നു. എങ്ങും തൊട്ടും തൊടാതെയുമുള്ള ഈ സംസാരത്തിനിടയ്ക്ക് എന്റെ കണ്ണുകള്‍ ഞാന്‍ അവള്‍ കയറിപ്പോയ വാതില്പടിലേക്കെറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. എവടെ; നോ രക്ഷാ!! പൊടി പോലുമില്ല കണ്ടു പിടിക്കാന്‍!!

കാരണവന്മാര്‍ തമ്മില്‍ ലോകകാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്റെ മനസ്സാണെങ്കില്‍ എരിപൊരി സഞ്ചാരത്തിലും. ഒന്നു മര്യദയ്ക്ക് കാണാനോ സാധിച്ചില്ല; ഒന്നു കണ്ടുസംസാരിക്കാനുള്ള അവസരം ഉണ്ടാക്കിത്തരാതെ ഈ കാര്‍ന്നോന്മാരെന്തു പരദൂഷണം പറഞ്ഞിരിക്കുവാണോ... @#$%^ ങ്ഹാ!! അവസാനം ഞാന്‍ തന്നെ നാണംകെട്ട് ലവളുടെ അപ്പനോട് എന്റെ ഇംഗിതം ഉണര്‍ത്തിച്ചു.
കുശാഗ്രബുദ്ധിക്കാരനായ അവളുടെ അപ്പന്‍ എന്റെ നേരെ ഒന്നിരുത്തി നോക്കി;[ഞാനെന്തോ അവളെ പിടിച്ചുതിന്നാന്‍ പോവാണോ എന്നു കരുതിയുള്ള നോട്ടം!!] എന്നിട്ട് സമ്മതം മൂളി. കേട്ടപാതി കേക്കാത്ത പാതി ഒരു ദീര്‍ഘനിശ്വാസവും വിട്ട് അവള്‍ മറഞ്ഞുപോയ വാതിലിന്റെ നേര്‍ക്ക് ഞാന്‍ ആഞ്ഞുനടന്നു. [പിന്നീടാണ് അവള്‍ പറഞ്ഞ് ഞ്ഞാന്‍ അറിഞ്ഞത്, ഞാനാണത്രേ അവളോടാദ്യമായി മിണ്ടിയ പെണ്ണുകാണാന്‍ വന്ന ചെക്കന്‍!!!! എന്റമ്മോ!! എന്തൊരു വീട്!! എന്തൊരു മനുഷ്യര്‍!!]

ഒരു കൊച്ച് സംഗീതജ്ഞയായതിനാല്‍ സംഗീതത്തെപറ്റിയായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ചര്‍ച്ച. ടി.യാത്തി അരങ്ങേറ്റമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ്; ശിഷ്യഗണങ്ങളൊക്കെയുള്ള ഒരു കൊച്ചു പുലിയായിരുന്നു. നമ്മളോ ഒരു പാവം!! സംഗീതത്തിന്റെ എ,ബി,സി,ഡി അറിയാന്‍ മേലാത്തവനും. പോരാഞ്ഞിട്ട്, കലാഭവന്‍ മണിച്ചേട്ടന്റെ ഒരു കടുത്ത ഫാനും. സംഗീതവും, നാടന്‍പാട്ടും തമ്മിലെവിടെച്ചേരാനാണ്!! ഇടക്കെപ്പോഴോ പാട്ടുകളൊക്കൈഷ്ടമാണോ എന്ന ചോദ്യത്തിന്; മണിച്ചേട്ടന്റെ പാട്ടുകളാണെനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം എന്നു പറയുകയും ചെയ്തു.

ഏതയാലും ആ പെണ്ണുകാണല്‍ ചടങ്ങിനവിടെ പരിസമാപ്തിയായി. പിന്നീടവരുടെ വീട്ടുകാര്‍ എന്റെ വീട്ടിലും, എന്റെ വീട്ടുകാര്‍ അവരുടെ വീട്ടിലും സന്ദര്‍ശനം നടത്തുകയുണ്ടായി. അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലെന്തൊക്കെയോ തീരുമാനങ്ങള്‍ ആയതിനാല്‍, അവള്‍ എനിക്കൊരു സമ്മാനം കൊടുത്തുവിട്ടു. ഒരു സോണിയുടെ കാസെറ്റ്!! അവളുടെ അരങ്ങേറ്റത്തിന്റെ കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ അടങ്ങിയതായിരുന്നുവത്. ദിവസേന ഒരു പ്രാവശ്യമെങ്കിലും ഞാനാ കാസെറ്റ് ഇട്ടുകേള്‍ക്കുമായിരുന്നു വിവാഹദിനം വരെ!! പിന്നീടോ...; സംഗീതം എന്നു കേട്ടാലിപ്പോള്‍ എനിക്കു പേടിയാ!!!!

ഇതാ ആ അരങ്ങേറ്റദിവസത്തില്‍ അവള്‍ പാടിയ ഒരു കീര്‍ത്തനം നിങ്ങള്‍ക്കായി സമര്‍പ്പിക്കുന്നു...
എന്നെ ഓടിക്കരുതേ...
ഗാനം ഇവിടെയുണ്ടേ

പള്ളിവാതില്‍ ഭദ്രവട്ടകം...

Palli vathil.mp3 ഈ ഗാനം കേട്ടു നോക്കൂ...

കരിന്തലക്കൂട്ടത്തിലെയാണോ, അതോ ഭരണിപ്പാട്ട് മോഡെല്‍ ആണോ ആവോ?

ഏതായാലും നല്ല രസമുണ്ട് ഈ പാട്ട് കേള്‍ക്കാന്‍... ഗായികയുടെ സ്വരം ഒരു വേറിട്ട അനുഭൂതി തരുന്നു...

ഈ ഗാനത്തെപറ്റി വിശദമായി അറിയാവുന്നവര്‍ പറഞ്ഞുതരാമോ??